اغلب مردم  تقریباً به همان اندازه ای شاد هستند که انتظارش را دارند. اما شاد بودن همیشه آسان نیست. شاد بودن می تواند یکی از بزرگترین مبارزات ما در صحنه زندگی باشد و گاه می توان تمام پا فشاریها، انضباط فردی و تصمیماتی را که برای خود فراهم آورده ایم مخدوش کند.

از  آنجایی که انسان افکار و اندیشه های خود را برمی گزیند، الزلماً تعیین کننده میزان شادیهای خویش است برای شاد بودن باید بر افکار شاد تمرکز کنیم ، اما ما غالباً بر عکس عمل می کنیم. اغلب تعریف ها و تمجیدها را نا شنیده می گیریم اما حرفهای نا خوشایند را مدتها در ذهن نگه می داریم. اغلب مردم تعریف ها و تمجید ها را ظرف چند دقیقه فراموش می کنند، اما یک اهانت را سالها به خاطر می سپارند. آنها مانند آشغال جمع کن هایی هستند که هنوز توهینی که بیست سال پیش به آنها شده است با خود حمل می کنند. اما شما سعی نکنید سطل زباله سی سال پیش را به این طرف و آن طرف بکشید.

شاد بود نمی تواند کاری دشوار باشد. لازمه شاد زیستن جستجوی زیبایی ها و خو بیهاست. یکی زیبایی منظره را  می بیند، دیگری کثیفی پنجره ها را. این شما هستید که انتخاب می کنید که چه چیزی را ببینید و به چه چیز بیندیشید.

هر یک از ما برای شاد زیستن به یک تصمیم نیاز داریم. می توانیم هر روز برای خود خاطر نشان کنیم که وقت محدودی در اختیار داریم تا از این عمر کوتاه بیشترین بهره را بیریم. آیا این پیام یک هشدار زیبا نیست؟ ما باید از زمان محدودی که در اختیار ماست حداکثر استفاده را ببریم . دقت کنید که برای بهره برداری بیشتر از زندگی دنیا تغییر نمی کند بلکه این ما هستیم که باید تغییر کنیم.

میزان ناخشنودی ما در واقع فاصله میان واقعیت و آرزو است. فاصله میان واقعیت کنونی هر چیز با آنچه که باید باشد. بنابراین اگر ما توقع کمال نداشته باشیم شادی آسانتر بدست می آید. بنابراین قلم و رنگ در اختیار شماست. پس بهشت را نقاشی کنید و بعد وارد آن شوید.