|
یه دخترشاد
دوشنبه 91 مهر 17 :: 12:8 عصر :: نویسنده : مرضیه عیاری
کودکی اندیشید که خدا چه میخورد؟چه میپوشد؟درکجا منزل دارد؟ندایی آمدکه:اوغم بندگانش را میخوردگناهانشان را میپوشدودرقلب شکسته آنان ساکنستموضوع مطلب : |
درباره وبلاگ  زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست ودلم بس تنگ است.بیخیالی سپر هر درد است،باز هم میخندم،آنقدر میخندم که غم از روی رود منوی اصلی آخرین مطالب آرشیو وبلاگ پیوندهای روزانه پیوندها آمار وبلاگ بازدید امروز: 45
بازدید دیروز: 16
کل بازدیدها: 131009
|
