|
یه دخترشاد
یکشنبه 89 مهر 25 :: 11:16 عصر :: نویسنده : مرضیه عیاری
بچه که بودم زندگی راغرق در شادیوبازیهای کودکانه میدیدم،........اما حالاکهبزرگ شدم میبینم زندگی سراسرغمه ......هیچوقت شادی به کلبه تنهاییمن سرنمیزنه،درنمیزنه!چرااینقدر دوره یکودکی کوتاهه؟چرابزرگ میشیم؟؟واقعاچرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ کسی برای این سوال من جوابی داره؟؟؟؟؟؟ موضوع مطلب : |
درباره وبلاگ  زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست ودلم بس تنگ است.بیخیالی سپر هر درد است،باز هم میخندم،آنقدر میخندم که غم از روی رود منوی اصلی آخرین مطالب آرشیو وبلاگ پیوندهای روزانه پیوندها آمار وبلاگ بازدید امروز: 37
بازدید دیروز: 33
کل بازدیدها: 132081
|
