دلم برای دیدنت چه شاعرانه لک زده

بلور قلب کوچکم ز دوریت ترک زده

بگذاربگریزند.لحظه ها رامیگویم،

پروا نه ها را مخواه که آنان را بگیری

 مخواه که آنان را نگه داری

که هر چه هست جاودانه نیست

،اگر نمیرفتی نمیدانستم که....

 دوستت دارم

اگر تمام ابرهای آسمان ببارند

 گلهای قالی نخواهند شکفت،

این قانون زیرپا ماندن است

اگر از کسی متنفری از قسمتی از خودت متنفری.

چیزی که ازما نیست نمیتواند افکار ما را مغشوش کند

بین نام من وتو،اندکی فاصله است،

بین دست من وتو فاصله بسیار است

،بین احساس من و تو ذره ای فاصله نیست

،درک این جمله مرامیگوید:

 میتوان در گذرازسختی ها،

یاوری راحس کرد.

 مطمئن بود و یقین پیداکرد،

که اگر فاصله رابرداریم،

من و تو یک نفریم

همیشه آنقدرساده نرو ومگذرلااقل نگاهی به پشت سرت کن،

شایدکسی درپی تو می دود

 و نامت راباصدای بی صدایی فریاد میزند و توهیچوقت او راندیده ای

زندگی چون گل سرخیست پرازخاروپرازعطرلطیف،

یادمان باشداگرگل چیدیم عطروبرگ وگل وخارهمه همسایه ی دیواربه دیوارهمند