تو مپندارکه ازیادتوراخواهم برد. من بدون توبه یک پلک زدن خواهم مرد

بس که درتقدیرفردامانده ایم باهمیم اما...چه تنهامانده ایم

 درکلاس جمع وتفریق زمان عاشق جمعیم

 اما....چه تنهامانده ایم

روزی که دلم پیش دلت بود گرو

 دستان مراسخت فشردی که نرو

روزی که دلت به دیگری مایل شد

 کفشان مراجفت نمودی که برو

ما هرگز آنقدرپیرنخواهیم شد که نتوانیم دوباره متولدشویم

 ما از زمانه عقب نخواهیم ماند

زمانه رابه دنبال خود خواهیم کشید.

همه ادعای رفاقت میکنند اماکسانی که آن راثابت میکنند رفیق

حقیقی هستند

درزندگی بعضی دوستان مثل قطارشهربازی

هستند ازبودن درکنار اونا لذت میبریم ولی...

باهاشون به هیچ جایی نمیرسیم

کسی که باورت داره همیشه یک قدم جلوتره

ازکسی

که دوستت داره